Tekst po polsku poniżej. For Polish version see below.
How to Apply Law in Egypt? A Practical Guide for the Roman Judge: A Case-study of P. Oxy. II 237 and Other Papyrological Evidence on Legal Pluralism in the Roman Times. Opus 14 (2017/27/B/HS3/01350).
Some time before 186 CE, Chairemon, an Egyptian father of the Greek cultural milieu decided to dispose of the family estate. This attempt met with a stern opposition of his daughter, Dionysia, whose benefit had been secured by a lien on the family property. The father tried to break the resistance of his obstinate offspring retorting to a legal blackmail. He applied for the procedure of apospasis, a privilege apparently accessible to him according to the local laws, i.e. taking-away of the unwilling daughter from her husband’s house. In order to save her family-life Dionysia petitioned the Roman prefect of Egypt, debating the pretences of her father. Even if prima facie these family accusations and pretentions seem to be full of empty rhetoric and emotions (stubborn daughter, violence, inhumane law), we deal in fact with a skilful legal argument of both parties, aided by citation of numerous prior verdicts, legal opinions and prefects’ edicts.
The Petition of Dionysia, published almost 120 years ago (P. Oxy. II 237) is a unique witness of how legal pluralism functioned in Egypt: co-existence of different orders of family law: the local ‘law of the Egyptians’, the laws of the Greek settlers and the Roman legal order. A study of the papyrus allows therefore to understand how law operated in a province, but also what the level and quality of legal awareness of its inhabitants was.
The research is conducted in two paths: editorial work on the text itself and its legal and historical commentary concerning both particular problems (marriage and its creation, family estate administration, securing of the interest of wives and children, paternal power, and the Roman administration of justice in the province) and more general: operation of law in Roman Egypt and the limits of the Roman tolerance towards the local systems of norms, as well as their employment in the provincial administration. The team has established new text of the document and prepared far going changes on its juridical understanding.
The principal aim of the project is preparation of a new comprehensive guide to the law of Roman Egypt, intended as a case-study of the situation of Dionysia: how would a Roman judge apply the norms (and which norms co-existing in the real context of legal pluralism would he apply). Such a study will fill in the gap in the description of the legal history of Antiquity, providing for better understanding of this important source and making it more available to non-specialists. A new, more complete, publication of this papyrus, one of the largest surviving from its times, is envisaged (the text has only been hitherto partially published).
The project is financed by National Science Centre of Poland: Opus 14 grant (2017/27/B/HS3/01350).
Team: dr hab. Jakub Urbanik, prof. UW (principal investigator), prof. dr José Luis Alonso (UZH), dr Constantinos Balamoshev (UW, text editor), Kacper Żochowski (UW).
Jak stosować prawo. Praktyczny przewodnik dla rzymskiego sędziego (studium przypadku P. Oxy. II 237 i innych papirologicznych świadectw pluralizmu prawnego w Egipcie). Opus 14 (2017/27/B/HS3/01350).
Jakoś przed 186 n.e. pewien egipski ojciec o greckiej kulturowej parenteli postanowił rozporządzić rodzinnym majątkiem. Zamiar ten spotkał się z zdecydowanym sprzeciwem jego córki Dionizji, na której rzecz dobra te zabezpieczono. Ojciec postanowił przełamać opór krnąbrnej latorośli, uciekając się do szantażu prawnego. Wystąpił o, przysługującą mu wedle lokalnego prawa, procedurę zabrania jej z domu męża (apospasis). Chcąca ratować swoje małżeńskie stadło Dionizja wystosowała do rzymskiego namiestnika Egiptu petycję, w której zbijała argumentację ojca. Choć na pierwszy rzut oka wzajemne rodzinne oskarżenia i pretensje zdają się być nacechowane emocjami i pustą retoryką (krnąbrna córka, przemoc, nieludzkie prawo), w rzeczywistości mamy do czynienia z kunsztowną argumentacją prawną obu stron, przywołującą ze znawstwem liczne sentencje sądowe, opinie prawne oraz edykty urzędników.
Opublikowana prawie 120 lat temu Petycja Dionizji (P. Oxy. II 237) jest wyjątkowym świadectwem funkcjonowania pluralizmu prawnego w rzymskim Egipcie: współwystępowania obok siebie różnych porządków prawa rodzinnego: lokalnych „praw Egipcjan”, prawa greckich osadników oraz rzymskiego porządku prawnego. Jej studium pozwala zatem na zrozumienie, jak działa prawo w prowincji, ale także jak bardzo prawnie świadomi są jej mieszkańcy. Celem projektu jest stworzenie nowego i przystępnego przewodnika po prawie Egiptu rzymskiego, rozumianego jako case-study sprawy Dionizji. Studium takie wypełnia istotną lukę w opisie historii prawnej starożytności, przybliżając i wyjaśniając ten niezwykle ważny tekst.
Badania idą dwutorowo: obok pracy edytorskiej nad samym tekstem oraz jego prawo historycznym komentarzem dotyczącym kwestii tak szczegółowych (małżeństwo i warunki jego powstania, zarząd majątkiem rodzinnym i zabezpieczenia interesu dzieci i żon, władza ojcowska, a także rzymski wymiar sprawiedliwości), opracowywane są kwestie ogólne: funkcjonowania prawa w Egipcie rzymskim i granic rzymskiej tolerancji wobec lokalnych porządków prawnych oraz ich wykorzystywania w administracji prowincji. Zespół do tej pory ustalił nowy tekst dokumentu oraz przygotował daleko idące zmiany w jego jurydycznym rozumieniu.
Projekt jest finansowany ze środków Narodowego Centrum Nauki w ramach programu Opus 14 (2017/27/B/HS3/01350).
Zespół: dr hab. Jakub Urbanik, prof. UW (kierownik), prof. dr José Luis Alonso (Uniwersytet Zuryski), dr Constantinos Balamoshev (UW, edytor tekstu), Kacper Żochowski (UW).